در اوایل پیدایش هنر دیجیتال، کمبود یک نام مناسب کارت ویزیت برای توصیف اثار چاپی به سرعت آشکار شد. در اوایل دهه 1980، چاپگرهای IRIS در سراسر جهان نصب و راه اندازی شده و با امکانات تمام رنگی و کیفیت مطلوب در زمینه های چاپ تجارتی، فروشگاه های هنری، مطبوعات و غیره مورد بهره برداری قرار گرفتند. آن آثار چاپی بیش از اجرای فرآیند اصلی چاپ برای بررسی رنگ چاپ تراکت و گرفتن تأیید از سرویس گیرندگان استفاده می شدند. به عبارت دیگر، آن ها کارهای اصلی و ماندگار چاپ نبوده یا برای نمایش و زیبایی روی دیوارها آویخته نمی شدند. اغلب مردم آن ها را «چاپ های IRIS »، یا نسخه های آزمایشی " IRIS Proofs " یا ساده تر "IRISes" می نامیدند.
مشاهده پست مشابه : آموزش نصب وایرلس در کامپیوتر معمولی